احادیثی گهربار درباره خندیدن
پيامبر صلى الله عليه و آله:
كَبُرَ مَقتا عِندَ اللّهِ الأَكلُ مِن غَيرِ جوعٍ ، وَالنَّومُ مِن غَيرِ سَهَرٍ، وَالضِّحكُ مِن غَيرِ عَجَبٍ ، وصَوتُ الرَّنَّةِ عِندَ المُصيبَةِ ، وَالمِزمارُ عِندَ النِّعمَةِ؛
خوردن از سرِ سيرى، خواب بى شب زندهدارى ، خنده بى[موجب] شگفتى ، ناله و مويه بلند به هنگام مصيبت ، و بانگ ناى در نعمت و شادمانى ، نزد خدا سخت ناپسند است .
(كنز العمّال، ج 16، ص 80، ح 44011)
امام هادى عليه السلام:
[اَلْمُؤْمِنُ] يُحْسِنُ وَيَبْكي كَما أَنَّ الْمُنافِقُ يُسيىءُ وَ يَضْحَكُ؛
مؤمن خوبى مى كند و مى گريد، ولى منافق بدى مى كند و مى خندد.
(مكارم الأخلاق، ص389)
موضوعات مرتبط: تازه های احادیث وسخنان بزرگان ، ،
برچسبها: